evrenika
açtım. göğe bıraktım. içli bir yumakken, şimdi, salına salına yavaşça, çözülüyor ruhum.
8 Şubat 2012 Çarşamba
Eskilerden
Darmaduman olmuş bir döl yatağının kanlı ve boklu bağırtısı. Kulak tırmalayan şaplak ve ebenin tebessümü. Doğdumuzu bize böyle belletiler. Kan, bok ve dayak. Dünya şimdi de bundan mütevellit sefil ve çığlıklı bir yangın yerini andırıyor.
Daha Yeni Kayıtlar
Önceki Kayıtlar
Ana Sayfa
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)