evrenika
açtım. göğe bıraktım. içli bir yumakken, şimdi, salına salına yavaşça, çözülüyor ruhum.
22 Şubat 2017 Çarşamba
04.04.2014... İyi ki...
Evet, öyle oldu, 36! Kendimi düşünüyorum. Hayatımı. Hayatı. Bir göz kırpışı gibi. Biraz önce bisiklete binmeyi öğreniyordum, sonra bir baktım elimde gülsüyundan pamukla makyajımı temizliyorum. Geçiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sonraki Kayıt
Önceki Kayıt
Ana Sayfa
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder